Kategoria: Nasze inspiracje

Czy maseczka z zielonej herbaty pomaga w zwalczaniu zaskórników?

maseczka

Zielona herbata ma masę przydatnych właściwości. Przede wszystkim posiada świetny smak. Gdyby nie to, nikt by jej nie pił. Napój ten dostępny jest w wielu odmianach, najczęściej z różnymi dodatkami, takimi jak skórka pomarańczy czy trawa cytrynowa. Sprawia to, że każdy amator herbacianych smaków może znaleźć dla siebie taki produkt, który najbardziej będzie mu odpowiadać.Kontynuuj czytanie

Filed under: Nasze inspiracje

Kilka ciekawostek o japońskich maseczkach na twarz

japońskie maseczki

Kobiety z kraju kwitnącej wiśni wyróżniają się wyjątkową urodą i nieskazitelną cerą. Zawdzięczają to codziennym rytuałom pielęgnacyjnym, które przeprowadzają za pomocą wysokiej jakości kosmetyków. Doskonałą skórę twarzy można uzyskać poprzez regularne stosowanie japońskich maseczek. Przeczytaj, jakie zalety wiążą się z ich nakładaniem.Kontynuuj czytanie

Filed under: Nasze inspiracje

Wszystko, co chcieliście wiedzieć o sake!

Sake - japońskie maski

Sake budzi emocje i rozpala wyobraźnię. Na liście skojarzeń z Japonią jest wymieniana niemal jednym tchem, zaraz po górze Fuji, gejszach i samurajach. Picie jej wydaje się czymś bardzo atrakcyjnym i takie – zdecydowanie – jest!

O sake wypytuję dziś Yusuke Koike, który jest doświadczonym tokijskim barmanem, znawcą i miłośnikiem tego zacnego trunku. Ma również zapał, talent i serce do propagowania japońskiej kultury poza granicami własnego kraju, prowadzi fantastyczne degustacje sake.

 

“Yusuke, opowiedz, proszę, skąd się wzięła sake?”
– Historia sake jest ściśle związana z historią samej Japonii, a zaczyna się ona od momentu rozpoczęcia uprawy ryżu i powstania rodzimej religii Japonii, shintoizmu. Istnieje wiele teorii na temat tego, gdzie i kiedy powstała pierwsza sake, ale ta najbardziej prawdopodobna, poparta zapisem w Fudoki („Opisy ziem i obyczajów”) wskazuje na południowo-zachodnią Japonię. Najstarsza sake powstawała jako dar dla bogów shintoistycznych. Dziewczęta pomagające w świątyniach (miko 巫女) przeżuwały ugotowany ryż, ponieważ ślina zamieniała skrobię w cukier. Następnie kapłan dodawał drożdże i całość była odstawiana na około miesiąc. Sake to prawdziwy napój bogów!

“Co to właściwie jest? Mam wątpliwość, na której  półce powinniśmy ją ustawić: czy to  jest wino czy wódka?”
sakeSake bywa porównywana do wina i faktycznie, mogą być w pewien sposób podobne, ponieważ sake również występuje w wersji słodkiej oraz wytrawnej. Jednak ma też wiele wspólnego z wódką. Głównym składnikiem jest tu ryż, ale większość producentów usuwa powierzchnię ziaren, aby dzięki temu smak trunku był bardziej wyrazisty. Jeden z najbardziej ekskluzywnych producentów sake usuwa aż 80% ziarna! Wtedy tak mocny smak  może przypominać wódkę.

Życie Japończyka wydaje się nierozerwalnie związana z sake. Czy jest w tym kropla prawdy?
Tak, sake nieustannie jest obecna w życiu codziennym Japończyków. W naszych domach zawieszamy na ścianach kamidana (神棚) – „półkę dla bóstw”, na której pozostawiamy bóstwom dary w postaci czarki sake. Alkoholem tym wita się także Nowy Rok – najważniejsze święto dla Japończyków. Spożywanie sake jest też istotnym elementem ceremonii ślubnej w obrządku shintoistycznym – młodzi małżonkowie piją z alkohol z tych samych czarek na znak zawartego przymierza. Co ciekawe, to samo czynią członkowie yakuzy, kiedy zawierają między sobą przymierze.

A jak jest na codzień, kiedy pijecie sake?
Dawniej sake uchodziła za przeciętny rodzaj alkoholu, ale obecnie doczekała się opinii luksusowego trunku. Istnieją nawet specjalne bary, w których serwowana jest wyłącznie sake i miejsca te uchodzą za ekskluzywne. Z tego powodu młodzi ludzie podczas zwykłej imprezy raczej zdecydują się na piwo, a bardziej oficjalnym przyjęciom będzie towarzyszyć właśnie sake.

sake

W japońskich sklepach widzę dziesiątki butelek sake. Czym się różnią?
Jest niezmiernie wiele rodzajów sake. Każde miasto, miasteczko czy wioska może posiadać lokalny alkohol. Jednak są dwa najistotniejsze czynniki, według których można dokonać podziału rodzajów sake. Pierwszym z nich jest procent, jaki zostaje wykorzystany z ziarna ryżu. Do produkcji dobrej jakości sake wykorzystuje się ryż, z którego usunięto 50-60% powierzchni. Dzięki temu smak sake staje się czystszy i bardziej wyrazisty. Drugim czynnikiem jest temperatura, w jakiej przeprowadza się proces fermentacji. Dla przykładu, sake z rodzaju ginjōshu poddawana jest fermentacji w temperaturze 10 stopni, podczas gdy dla białego wina temperatura ta wynosi zwykle 15-20 stopni. Dlatego fermentacja ginjōshu jest wolniejsza – to delikatny i czasochłonny proces.

 

Ginjōshu? Aj, proszę o wyjaśnienie!

(Yusuke nie wyśmiewa wyraźnie zdezorientowanego rozmówcy, ale cierpliwie, z ciepłym uśmiechem, tłumaczy)

Wyróżniamy 8 rodzajów sake:

Honjōzōshu
Do produkcji wykorzystuje się ziarna ryżu, z których usunięto 30% powierzchni. Po fermentacji, dodaje się jeszcze czysty alkohol dla wzmocnienia smaku. Honjōzōshu można podawać zarówno na zimno jak i na ciepło i cieszyć się jego prostym, świeżym smakiem.
Ginjōshu
Podlega dłuższemu procesowi fermentacji w temperaturze 10 stopni. Do zalet tego rodzaju należy wyrafinowany owocowy i kwiatowy zapach.
Daiginjōshu
Bardziej luksusowy rodzaj od ginjōshu, ponieważ do jego produkcji wykorzystuje się ryż, z którego usunięto 50% powierzchni. Ma bardzo wyrazisty i bogaty smak. W jego aromacie można wyczuć nutę owocową, jak banany czy melony.
Junmaishu
Głowną różnicą między ginjōshu i junmaishu jest to, że ten drugi rodzaj nie korzysta z dodatkowego czystego alkoholu po procesie fermentacji. Z tego powodu można delektować się wysublimowanym smakiem ryżu, jako że do produkcji wykorzystuje się jedynie jego ziarna oraz wodę. Junmaishu dobrze się komponuje z potrawami o wyrazistym smaku i można ją podawać zarówno na zimno jak i na gorąco.
Junmaiginōshu
Rodzaj ten produkowany jest z ryżu, z którego usunięto 40% powierzchni i jest bardziej wyrafinowanym alkoholem od junmaishu. Ma wyrazisty zapach z nutą kwiatową i owocową oraz bogaty smak.
Junmaidaiginjō
Najbardziej ekskluzywny rodzaj sake, który do produkcji wykorzystuje 50% powierzchni ziarna ryżu. Ma delikatny i subtelny smak.
Tokubetsu junmaishu
“Tokubetsu” w jezyku japońskim oznacza „wyjątkowy”. Jest to rodzaj junmaishu, ale proces jej tworzenia jest unikalny,  pozostaje on tajemnicą, zarezerwowaną wyłącznie dla jego twórców.

Z czego powinniśmy pić sake? Widziałam szklane naczynia, cudne małe czarki i tajemnicze drewniane skrzyneczki.
Za wyjątkiem szkła, materiał, z jakiego wykonane jest naczynie, z którego pijemy może wpłynąć na doznania smakowe. Na przykład sake wypita z ceramicznej czarki będzie miała delikatniejszy smak, w porównaniu do tego samego trunku wypitego ze szklanego naczynia. W przypadku sake o mocnym, specyficznym zapachu, sugerowałbym skorzystać z naczyń drewnianych, ponieważ osłabiają oryginalny zapach.

sake

To teraz najważniejsze! Jak wybrać sake w Japonii?
Osobie rozpoczynającej swoją przygodę z sake, poleciłbym kupno junmaishu i ginjōshu, jako dwóch wyraźnie różniących się od siebie gatunków. Junmaishu jest produkowana jedynie z wody i ryżu, dlatego można wyczuć w niej charakterystyczny smak tego drugiego składnika. Z kolei ginjōshu w procesie powolnej fermentacji nabiera niepowtarzalnego zapachu o nucie kwiatowej czy owocowej. Ponadto, przy produkcji dodaje się czysty alkohol, co dodatkowo odróżnia od siebie te dwa gatunki.

Gdzie kupować?
W Japonii sake jest dostępna wszędzie – zarówno w sklepach jak i automatach, chociaż te ostatnie odchodzą do przeszłości i tylko czasem można się na nie natknąć poza miastem. Nie powinna być jednak wystawiona przez długi czas na działanie ciepłej temperatury i światła, dlatego sklepy kombini nie są najlepszym miejscem do jej zakupu. Zdecydowanie lepiej nabyć taki trunek w sklepie z alkoholami, gdzie możemy oczekiwać odpowiedniego przechowywania, a dodatkowo sprzedawcy posłużą nam profesjonalną radą.

A TUTAJ MAŁA ŚCIĄGA:

 

sake

Dodam, że kto ma ochotę na wspaniałą degustację sake w Polsce, może wziąć udział w spotkaniu organizowanym przez Yusuke. Koniecznie zajrzyjcie na FP Degustacje Sake, albo na stronę  i pytajcie o najbliższe terminy!

sake sake

 

Za artykuł dziękujemy Dominice z “Wszystkiego Japońskiego
Facebook | Strona Internetowa | Instagram

Filed under: Nasze inspiracje

Święto kwitnącej wiśni

Hanami - święto kwitnących wiśni

HANAMI – jedna z najpopularniejszych i jednocześnie najistotniejszych japońskich tradycji, czyli święto kwitnących wiśni. Jest to czas niezwykle ważny dla wszystkich Japończyków, co potwierdza fakt, że gałązka kwitnącej w odcieniach różu wiśni jest przecież jednym z najpopularniejszych kulturowych symboli Japonii!

 

Ale co tak naprawdę symbol ten oznacza?

Ma za zadanie przypominać nam jak kruche i ulotne jest życie.
Zapowiadające nadchodzącą wiosnę kwiaty na rozkwitających wiśniach
zdobią krajobraz zaledwie przez kilka dni, zazwyczaj w marcu lub kwietniu.
Około tygodnia od momentu pełnego rozkwitu (jap. 満開, mankai)
kwiaty te zaczynają powoli przekwitać…

Co nieco o historii Hanami…

Święto Hanami ma za sobą spory kawał historii, bowiem wywodzi się z aż VIII wieku, a jego początki znajdujemy w dworskim zwyczaju nazywanym “ucztą kwiatową” obchodzoną w czasach panowania dynastii Tang oraz religijnej ceremonii oddawania czci bóstwom mieszkających w drzewach sakury.

Początkowo świętowano kwitnienie moreli japońskiej – dopiero pod koniec VIII wieku większą popularnością zaczęły cieszyć się kwitnące na różowo kwiaty wiśni.

Uważa się, że sposób świętowania Hanami zapoczątkował cesarz Saga, którego zwyczajem było wydawanie przyjęć pod kwitnącymi drzewami wiśni – połączone oczywiście z podziwianiem kolorowych kwiatów i piciem sake.

 

FRONT SAKURY – czyli prognoza kwitnienia

Co roku Japońska Agencja Meteorologiczna ogłasza oficjalną prognozę kwitnienia – wszyscy kochający się w obchodach Hanami uważnie je śledzą! Udało nam się znaleźć oficjalne prognozy na ten rok, które zresztą są na bieżąco aktualizowane na stronie  www.japan-guide.com

Kwitnienie rozpoczyna się najwcześniej na wyspie Okinawa, a najpóźniej na położonej na północy Hokkaido. Zazwyczaj całość odbywa się na przełomie marca / kwietnia.

Jak świętować Hanami?

Główną tradycją jest na pewno wspólne piknikowanie i podziwianie przepięknie kwitnących drzew wiśni.
Zdarza się, że najatrakcyjniejsze miejsca w pobliskich parkach zajmowane są na kilka godzin przed planowanymi obchodami!

Oprócz świętowania w ciągu dnia, Hanami obchodzi się również nocami – w Tokio na przykład bardzo popularna jest “nocna sakura“, w towarzystwie oświetlających drzewa papierowych lampionów.

 

 

 

 

 

 

Obchodzenie hanami, to także smakowanie tradycyjnych japońskich potraw, takich jak na przykład kulki ryżowe, nazywane przez lokalnych “dango” oraz popijanie smakołyków sake i piwem.

Jedno z przysłów mówi „lepsze dango od kwiatów” (花より団子, hana yori dango) i odnosi się do tych, którzy wolą głównie ucztować, niż tylko podziwiać otaczającą naturę.

 

Najpopularniejsze miejsca na świętowanie Hanami

 

Fani święta kwitnących wiśni mają swoje ulubione miejsca na spędzanie tego wyjątkowego czasu. Wśród najpopularniejszych kierunków znajdują się liczne parki, góry, świątynie, a nawet cmentarze!

Tokio: najchętniej wybiera się park Ueno i Sumida, cmentarz Aoyama, a także Koishikawa Kōrakuen i Inokashira

Jokohama: przede wszystkim park Kamon’yama oraz Sankeien

Kioto: najczęściej Maruyama, świątynia Heian oraz Daigoji, Kamogawa, a także góra Orashi

Osaka: park wokół Mennicy Japońskiej i ten przy zamku Osaka

Nagoi: park Tsurumai

 

Nie tylko w Japonii…

W roku 1912 Japonia przekazała Stanom Zjednoczonym  około trzech tysięcy drzew wiśni jako dowód przyjaźni pomiędzy państwami. Drzewa te oraz następne niemal cztery tysiące podarowane ponownie w 1965 roku, zasadzone zostały w Waszyngtonie, gdzie co roku odbywa się Narodowy Festiwal Kwiatów Wiśni.

 

A czy Ty świętowałaś kiedyś Hanami odwiedzając Japonię?
A może udało Ci się nawiązać do tej tradycji obchodząc kwitnienie drzew w Polsce?

Koniecznie daj nam znać w komentarzu!

Filed under: Nasze inspiracje

Ukiyo-e – opakowania z historią.

Ukiyo-e

Ukiyo-e, to jedna z naszych najpopularniejszych kolekcji – nie dość, że cechuje się popularnymi w kosmetyce składnikami takimi jak: kwas hialuronowy, aloes, lithospermum officinale, koenzym Q10, czy kollagen, to dodatkowo jej ogromnym atutem są przepiękne opakowania z tradycyjnymi rycinami w stylu o tej samej nazwie, co cała kolekcja – Ukiyo-e (jap. 浮世絵, czyli w dosłownym tłumaczeniu “obrazy ulotnego świata”).

Dzieła powstające w tym stylu zazwyczaj przedstawiały uwodzicielskie kurtyzany, słynnych aktorów, piękne widoki, a także sceny erotyczne. Początki tego nurtu datuje się na okres Edo (1603-1868) – wtedy właśnie sztuka ta rozwijała się najprężniej. W poszukiwaniu pracy przybywali bowiem do tego miasta rzemieślnicy, kupcy, budowniczy, wędrowni artyści, dla których obrazki ukiyo-e stały się źródłem informacji i formą rozrywki.

ZNANI ARTYŚCI UKIYO-E

Jednym z najpopularniejszych artystów ukiyo-e był Utamaro Kitagawa. Stworzył ponad 2000 dzieł, a także jest jednym z niewielu artystów tamtych czasów, który zyskał sławę w Japonii jeszcze za życia.

Najsłynniejsze prace często przedstawiały piękne kobiety :
– “Wizerunki kobiet“,
– “Dwanaście godzin w dzielnicach rozrywek“,
– “Zakochane kobiety“,
– “Kurtyzana trzymająca wachlarz

 

Obok możesz zobaczyć dzieło pod tytułem: “Trzy słynne piękności” (高名三美人 Kōmei San Bijin), do złudzenia przypominające opakowania naszych masek.

 

Po śmierci Utamaro Kitagawy na scenę wkorczył między innymi Hokusai Katsushika (lubił się określać mianem „starca opętanego malarstwem”) odpowiadając na boom podróżniczy i tworząc “Trzydzieści sześć widoków góry Fuji” oraz Hiroshige Andō i jego “Pięćdziesiąt trzy stacje na gościńcu Tokaidō“. Tak powstał dzięki nim gatunek “rysunków słynnych krajobrazów” w kategorii ukiyo-e.”

Poniżej drzeworyt o tytule “Wielka fala w Kanagawie” autorstwa właśnie Katsushika.


KONIEC ERY UKIYO-E

Choć drzeworyty w samej technice Ukiyo-e wykonywane są do dziś, rozwój gatunku zamyka się wraz ze schyłkiem okresu Edo. Za ostatniego mistrza tej dziedziny uznaje się Yoshitoshi Tsukioka, który tworzył prace cechujące się okrucieństwem i przedstawianą na obrazach przemocą. Prace tego artysty nazywano “krwawymi drzeworytami”. Chcąc przedłużyć erę ukiyo-e zachęcał on swoich ówczesnych uczniów do łączenia nowoczesnych i tradycyjnych technik – nie przyniosło to jednak zamierzonego skutku.

TECHNIKA TWORZENIA

Tworzenie takich drzeworytów wymagało pracy aż czterech różnych osób – artysty, rytownika, drukarza i wydawcy. Poniżej przedstawimy Ci proces powstawania dzieła w 5 krokach:

1) Artysta wykonuje tuszem czarno-biały szkic w formie konturów oraz oznacza numerami lub słownie planowane do uzupełnienia kolory na półprzezroczystym papierze,
2) Rytownik przykleja tak powstały rysunek na klocek drzeworytniczy (zazwyczaj z drewna wiśniowego) oraz wycina projekt tak, aby stworzyć oryginał w negatywie. Blok ten służy do drukowania czarnego zarysu,
3) Wykonywanych jest tyle odbitek szkicu, ile klocków potrzebnych będzie dla poszczególnych kolorów,
4) Rytownik przykleja odbitki na klocki i po przetarciu przycina matryce poszczególnych barw,
5) Drukarz odbija wyznaczone przez artystę kolory pod jego pełnym nadzorem.

POLSCY ARTYŚCI, A UKIYO-E

Gdy w XIX wieku wymuszono na Japonii odejście od ponad 20-letniego okresu samoizolacji, sztuka japońska dotarła na Zachód wraz z wymienianymi w tym czasie dobrami. Wpłynęło to również na polskich artystów, takich jak Stanisław Wyspiański, Leon Wyczółkowski, czy Olga Boznańska, którzy mieli okazję zetknąć się ze sztuką Ukiyo-e chociażby w Paryżu, czy Monachium. Udało nam się znaleźć dwa obrazy, które wspaniale nawiązują do japonizmu – dzieło Wyspiańskiego pt. “Widok na Kopiec Kościuszki” oraz “Portret Feliksa Jasieńskiego w błękitnym kaftanie” Wyczółkowskiego.

 

 

 

 

 

 

 

 

MASKI MITOMO – KOLEKCJA UKIYO-E

Teraz wiesz już skąd wzięła się inspiracja na cudowne opakowania naszych masek w kolekcji Ukiyo-e – stoi za tym całkiem niezły kawałek historii i wielu artystów, którzy rozwijali ten nurt, często nazywany także “obrazami przepływającego świata“. A teraz czas, żebyśmy pochwalili się tą wyjątkową kolekcją i zaprosili Cię do jej przetestowania na własnej skórze!

Przed Tobą:

Maska z koenzymem Q10 i lithospermum officinale

Maska z kolagenem i lithospermum officinale

Maska z kwasem hialuronowym i Lithospermum officinale

 

Całą kolekcję możesz zobaczyć i zakupić tutaj – LINK DO KOLEKCJI

 

Co sądzisz o tej kolekcji?
Miałaś przyjemność ją testować?
Zainteresowała Cię historia Ukiyo-e?

Filed under: Nasze inspiracje